Na afloop van de cursus is de student
1. vertrouwd met de basisprincipes van de kwantummechanica, zoals golf–deeltjesdualiteit (de Broglie) en de onzekerheidsrelatie (Heisenberg)
2. in staat uit te leggen hoe golf–deeltjesdualiteit zich manifesteert aan de hand van fenomenen als warmtestraling (Planck), diffractie en het foto-elektrisch effect.
3. bekend met de Schrödingervergelijking en in staat hieruit golffuncties op te lossen voor simpele geometrieën, waaronder het deeltje-in-een-doosje.
4. in staat uit te leggen hoe kwantummechanische verschijnselen, zoals discrete energiespectra, de elektronische toestanden bepalen van materialen op de nanoschaal.
5. in staat uit te leggen hoe nanostructuren fotonische toestanden kunnen beïnvloeden, en daarmee absorptie en emissie van licht door materialen
6. in aanraking gekomen met wetenschappelijke literatuur over recent onderzoek op het gebied van nanotechnologie
|
|
In dit vak worden de basisprincipes van de kwantummechanica behandeld en hoe deze worden gebruikt in de nanotechnologie om de eigenschappen van materialen te sturen. Aan bod komen de manifestaties van golf–deeltjesdualiteit die aan de basis hebben gestaan van de ontwikkeling van de kwantummechanica. De Schrödingervergelijking voor kwantummechanische golffuncties wordt geïntroduceerd en opgelost voor een aantal simpele systemen. Besproken wordt hoe kwantummechanica en golf–deeltjesdualiteit essentieel is voor de eigenschappen van materie op de nanoschaal.
|
|