In het eerste decennium van deze eeuw woonde en leefde voor het eerst in de geschiedenis een meerderheid van de wereldbevolking in steden. Dit aandeel zal in de komende decennia verder toenemen. In sommige regio’s, zoals Europa, Australië, Japan, en Noord- en Zuid-Amerika is verstedelijking al langer dominant. Dit proces heeft grote gevolgen voor de manier waarop sociale relaties, samenlevingsvormen en sociaal-politieke instituties georganiseerd zijn en veranderen. Historisch is de stad in de Europees-westerse traditie verbonden met rechten (‘burgerschap’), ontwikkeling (kapitalisme, consumptie en urbane systemen) en moderniteit (individualisme, massacultuur). Sinds de 19^e eeuw worden steden als ruimtes gezien waar de moderne samenleving vorm krijgt, in het bijzonder op basis van een industriële arbeidsdeling, het ontstaan van een publiek domein, en politieke mobilisering en participatie. Steden vormen een specifieke habitus voor (sub)culturen en identificatieprocessen.