Kennis van (1) de kritiek door Marx, Nietzsche, Freud op Verlichtingsidealen van autonomie, zelfkennis en rationaliteit van de mens; (2) centrale pogingen binnen de 20e-eeuwse wijsgerige antropologie om deze idealen te herzien en verdedigen; en (3) geradicaliseerde scepsis jegens blijvende assumpties over het subject.
Kritische reflectie op de basis van Verlichtingsidealen en over de verschillende veronderstellingen omtrent de mate waarin de menselijke mogelijke tot zelfsturing en zelfkennis bepaald wordt door lichaam, macht en taal.
Vaardigheden in het lezen en interpreteren van filosofische teksten en het vergelijkend evalueren van verschillende filosofische benaderingen; schrijven van een paper, inclusief gebruik van secundair literatuur. Filosofisch debatteren (in werkcolleges)
|
|
Deze cursus op niveau 3 maakt deel uit van verdiepingspakket Wat is de mens.
Voor studenten LAS en TCS die deze cursus volgen als deel van het kernpakket van hun hoofdrichting geldt een verplichte voorbereiding. Informatie: https://tcs.sites.uu.nl/
In de loop van de 19de eeuw wordt het optimistische mensbeeld uit de Verlichting op zijn kop gezet. Deze cursus begint met een korte bespreking van Marx, Nietzsche en Freud, die veel veronderstellingen uit de Verlichting ontmaskeren: dat we onze handelingen autonoom bepalen, dat we onszelf en elkaar goed kunnen begrijpen en dat het gebruik van de rede maatschappelijke vooruitgang garandeert.
De cursus is gebouwd om de thema's van "vooruitgang," "autonomie" en "begrijpen." Bij elke thema wordt aandacht besteed aan wijsgerige antropologen (zoals Herder, Plessner, Nietzsche, Foucault, Stein, Cassirer, Heidegger, De Beauvoir, Taylor, Kukla, Mbembe, en Habermas) die beweren dat de mens desondanks toch nog over een vorm van zelfbepaling, authenticiteit en vrijheid kan ontwikkelen.
|
 |
|