|
- De student verwerft begrip van de betekenis van antieke mythen voor de West-Europese literatuur en geschiedenis;
- De student leert de invloed van de moderniteit op het culturele bewustzijn van het Westen begrijpen;
- De student leert individuele literaire verwerkingen van mythologische thema’s interpreteren in hun culturele en historische context.
|
|
De Westerse geschiedenis is door historici vaak beschreven als een voortschrijdende ontwikkeling van ‘mythos’ naar ‘logos’: waar in een ver verleden het geloof in goden, religieuze rituelen en mythologische verhalen de identiteit van onze cultuur bepaalden (mythos), laat de mens zich in de moderne tijd juist leiden door een verlicht ideaal van redelijkheid en wetenschappelijkheid (logos). Toch laat de moderne Europese geschiedenis ook een omgekeerde ontwikkeling zien: belangrijke culturele stromingen zoals de Romantiek, het Symbolisme en het Expressionisme waren juist pogingen om aan het benauwende stramien van de Rede te ontsnappen en de betekenis van het leven in de wereld van de verbeelding te zoeken.
In deze cursus traceren we het fascinerende spanningsveld tussen ‘mythos’ en ‘logos’ aan de hand van de literaire omgang met antieke mythen. Eerst onderzoeken we hoe het begrip ‘mythe’ in de klassieke oudheid tegenover het begrip ‘logos’ kwam te staan. Vervolgens bewegen we ons door de moderne Europese literatuurgeschiedenis om te bezien welke rijke en belangwekkende connotaties antieke mythen verwierven onder invloed van de opkomende moderne samenleving: connotaties van het onbekende, het verbodene, het irrationele, bedrog, extase, wreedheid en dood. Ten slotte stellen we ons de vraag of de vooruitgangsidealen die in de Europese literatuur vanaf de negentiende eeuw verwoord zijn wel daadwerkelijk door een ideaal van redelijkheid werden gedreven, of juist door een heimelijke verering van het ‘Dionysische’, dat vanaf de late negentiende eeuw bij uitstek aan het ‘mythische’ werd gelijkgesteld.
|
 |
|