Kennis van rasgebonden aandoeningen is cruciaal in de diergeneeskundige praktijk. Een belangrijk deel van verschillen tussen individuele dieren is het gevolg van genetische aanleg. Genetische variatie heeft invloed op de weerstand, werking van medicijnen en predispositie op kanker. De moleculaire genetica onderzoekt het verband tussen erfelijke eigenschappen, mutaties in genen en de mate van expressie van genen. Het begrip van methodes die daarbij gebruikt worden is van belang, omdat deze methodes een steeds grotere rol zullen spelen in diagnostiek en fokbeleid.
Juist in genen die de afweer bepalen bestaat grote variatie tussen individuele dieren en rassen. Verder blijken de effecten van het toedienen van medicijnen af te hangen van de genetische aanleg, bovendien geeft het kwantitatief meten van deze effecten inzicht in de effectiviteit. Binnen de diergeneeskunde van hond en kat neemt oncologie een steeds belangrijkere plaats in. Kennis van specifieke genetische veranderingen aan de basis van oncogenese, zowel in kankers met een erfelijke predispositie als in spontane tumoren is van belang.
Deelname aan de 2 practica en het volgen van de 6 hoor- en de 3 werkcolleges is verplicht. 

Relatie tot beroepsuitoefening
Het fokbeleid van ras dieren heeft (onbedoeld) geleid tot ras-specifiek aandoeningen. Kennis op dit gebeid is van groot belang in de veterinaire beroepsuitoefening omdat het een bepalende rol speelt bij het vaststellen van de differentiaal diagnose. In de nabije toekomst gaan de moleculaire bevindingen van nu een steeds grotere rol spelen. Het juist kunnen interpreteren en adviseren aan eigenaren omtrent het nut van deze technieken is nu al noodzakelijk.