In deze cursus staan de manieren waarop wij kennis vergaren in de theater-, media- en communicatiestudies centraal. Hoe construeren wij onderzoeksproblemen en onderzoeksobjecten? Wat wordt er als wetenschappelijke kennis herkend en hoe evalueren wij wetenschappelijke kennis? Bestaan er verschillende soorten kennis voor Letteren en voor de exacte wetenschappen? Waarin verschilt wat we aan de universiteit doen met wat studenten doen aan hogescholen. Wat zijn wetenschappelijke paradigma's en hoe komen deze tot stand? Welke rol speelt wetenschappelijke kennis in de samenleving? Moet wetenschap objectief zijn of juist kritisch? Behandeld worden naast wetenschapshistorische en wetenschapssociologische vraagstukken de volgende vijf wetenschappelijke tradities: (1) empirisch-analytische methode, (2) fenomenologie, (3) hermeneutiek, (4) structuralisme en pragmatiek, (5) dialectiek en deconstructie. Aan de hand van concrete onderzoeksvoorbeelden uit de theater-, media- en communicatiestudies wordt telkens nader ingegaan op de methodologische en filosofische implicaties van deze tradities. De cursus biedt studenten essentiële kennis en vaardigheden waarmee zij in het vervolg van hun opleiding beter in staat zullen zijn gefundeerde keuzes te maken tussen de vele onderzoeksbenaderingen van ons vakgebied, met name voor wat betreft de tekstuele en cultuuranalytische benadering, de kritisch-theoretische benadering, en de sociaal-wetenschappelijke benadering.