In deze cursus staat de vraag centraal hoe we in onze samenleving recht doen dan wel zouden behoren te doen aan pluriformiteit.

De pluriformiteit in onze samenleving is de afgelopen vijftig jaar sterk toegenomen en lijkt alleen maar verder toe te nemen. Die toenemende pluriformiteit kent diverse oorzaken en neemt verschillende vormen aan. Om te beginnen zijn in de jaren vijftig en zestig de man-vrouwverhoudingenfors gaan verschuiven. Vrouwen zijn als volwaardige burgers erkend en eisen een positie in de samenleving die daarmee strookt. Ze treden uit hun traditionele zorgrol en betreden in grote getale de arbeidsmarkt en meer in het algemeen de openbare sfeer. Ook mannen, zij het in mindere mate, breken uit hun traditionele rol en gaan naast hun betaalde arbeid onbetaald zorgen. Hier mee samenhangend is er ook in meer algemene zin sprake van een grotere pluriformiteit in het denken over en gedrag van mannen en vrouwen. Het onderscheid tussen wat als `mannelijk´ en `vrouwelijk´ geldt is vloeiender geworden. Verwant met deze grotere pluriformiteit is een sterk gegroeide diversiteit in leefvormen, leefstijlen en (seksuele) identiteiten. In het bijzonder de voortschrijdende individualisering van de samenleving en de seksuele revolutie heeft gezorgd voor een toenemend aantal ongehuwd samenwonenden, homo- bi- en transseksuelen, genderbenders etcetera. Van recenter datum is de sterk toegenomen culturele en religieuze pluriformiteit die het gevolg is van de immigratiestromen sinds de jaren zestig. Surinamers, Antillianen, Turken, Marokkanen en vluchtelingen uit alle windstreken hebben hun eigen culturele bagage meegenomen. Deze pluriformiteit is zich definitief in onze samenleving aan het zetten, met alle discussie van dien.

Alle hierboven genoemde groepen hebben gemeen dat zij hun volwaardig burgerschap opeisen en van de samenleving vragen allerlei vormen van uitsluiting op te heffen en recht te doen aan hun diversiteit. En dan niet door hen een plaatsje in de marge te gunnen, als gunst, maar door een volwaardige plaats in de samenleving voor hen in te ruimen onder erkenning van hun gelijke rechten als burger: moderne werknemers eisen dat binnen arbeidsrelaties de kostwinner als dominante standaard verdwijnt en dat aan de `werknemer met zorgtaken´ recht wordt gedaan; homoseksuele paren streven naar gelijke rechten met betrekking tot binnen hun relatie geboren kinderen, allochtonen vragen om ruimte en accommodatie van hun culturele en religieuze identiteit in het publieke domein, bijvoorbeeld om ook daar een hoofddoek of tulband te kunnen dragen.

Hoe moeten we deze claims vanuit het recht bezien tegemoet treden? In hoeverre sluit het recht deze groepen inderdaad uit en hoever mogen dan wel moeten we gaan in het `rechtdoen´ aan al deze vormen van pluriformiteit? Een centrale plaats in deze discussie nemen de grondrechten in, en in het bijzonder het gelijkheidsbeginsel.

Deze cursus is verplicht in de master Nederlands recht , Grondslagen van het recht.